VAHİB-İ ÜMMİ
(V.1004H./1595M.)
Halvetiyye Tarikatı’nın Ahmeddiyye koluna bağlı Elmalı Halvetlerinin piridir. Tam adı Abdülvehhab el-Ümmi el-Elmalı el-Halveti’dir. Şiirlerinde çokça kullanıldığı mahlası olan Vahib-i Ümmi ismiyle tanınır. Lakabı“Ümmi“ olmakla birlikte, bu ümmiliğin okur-yazarlıkla bir ilgisi bulunmamakta; aksine tasavvufi manada yüksek irfan sahibi yüce bir zat olduğuna işaret etmektedir.
Elmalı’da doğan Vahab-i Ümmi’nin doğum tarihi kesin olarak bilinmemektedir. İlk ilmi tahsilini yöredeki medreselerde tamamlayan Vahab-i Ümmi, tasavvufi ve manevi terbiyesini ise Halvetiyye Tarikatı’nın Ahmediyye kolunun piri, Manisalı Yiğitbaşı Veli Ahmed Şemseddin-i Marmaravi'den almış ve ona insitsap etmiştir.Marmaravi'
nin vefatıyla birlikte Elmalı, Vahab-i Ümmi aracılığıyla bir tarikat merkezi haline gelmiş ve yaklaşık üç asır bu konumunu sürdürmüştür.
Bazı şiirlerinde artık oturup kalkamayacak kadar şikayet etmesinden, Vahab-i Ümmi’nin yaklaşık 110-120 yıllık uzun bir ömür sürdüğü anlaşılmaktadır.